Kürtlerin özgürlük isteğini anlamak...

Leyla Zana’nın televizyonlarda canlı yayınlanacağı açıklanan basın açıklamasını beklerken kanallar arasında geçiş yapıyordum. Bu ara STV’de bir diziye rastladım. STV’nin bir önceki “Tek Türkiye” dizisini ne işliyorlar diye bir iki izlemeye çalışmış, ama beyinlere kazılmak istenen rezalete daha fazla dayanamayıp hemen vazgeçmiştim. STV’nin “Şefkat Tepe” adlı bu dizisinin ise sadece adını biliyordum, hiç izlememiştim.
Hemen demek gerekirse, “Tek Türkiye” ne kadar iğrenç ise “Şefkat Tepe” de o kadar iğrenç bir dizi ve bu iğrençliği anlamak için 5 dakika izlemek yetiyor.
Dizide ne işlendiğini uzun uzadıya yazmaya gerek yok. STV’nin zaman zaman izlediğim haber kanalındaki haberlerde işlenen tema ne ise dizide de aynıları var, demek yeterli.
Belki dizinin senaristleri ile haber kanalının editörleri aynı kişilerdir.
Dizide en çok kullanılan temalardan biri “Zerdüşt PKK”; diğeri ise  “Bölgede cirit atan CIA ve MOSSAD ajanlarının yönettiği PKK.”
Dizinin 3-5 dakika izlediğim bölümünde PKK’lilerin esir aldıkları bir “Kürt” kızını CIA ve MOSSAD ajanlarının da katıldığı bir “Zerdüşt Töreni” ile zorla evlendirdikleri gösteriliyordu. Tabii Rambo kılıklı bir “kahramanın” çalıların arasından ayakkabı boyalı yüzü ile çıkıp PKK gerillalarını, ajanları yok etmesi ve zorla evlendirilen “Kürt” kızını kurtarması da bir diğer argümandı.
Bu dizilere inanan var mı, bilmiyorum. Mutlaka vardır.
Belki de bazıları gazlarını bu dizileri izleyerek boşaltıyorlar.
Kahve geyiklerinde, altın günlerinde “Gördün mü, bizimkiler ne yaptı Şefkat Tepe’de,” diye böbürlenenler de vardır, mutlaka.
Derdim, yaşamın gerçeklerinin dizidekilerle aynı olmadığını hâlâ anlamayan bu türden zavallılar değil.
Ayrıca derdim Samanyolu Grubunun bu dizileri kendilerine ait Kürtçe kanalda yayınlamamakla beraber bu dizileri aratmayan hurafelerle dolu dini dizileri Kürtçe dublaj ile yayınlayarak kendilerini Kürtlere şirin gösterme girişimleri de değil.
Erk olma, çıkar ilişkilerini koruma, sömürü ağını genişletme, kendi inanç dünyasını başkalarının zihnine kazıma isteği sanırım böyle bir şey ve Samanyolu Grubu bu işi ustaca yapıyor.
“Müslüman kapitalistler” olarak yarın Samanyolu Grubu adına “sosyalist” bir kanal kursalar ya da gazete yayınlamaya başlasalar şaşmam.
Bu dediklerimi bir dönemin 28 Şubatçı medya holdingleri yaptı. Bu bayların her telden çalan medya grupları vardı.
Şimdilerde aynı rolü üstlenen “Müslüman Medya”da onlardan geri kalmıyor; hatta kısmen yapıyor da...
Derdim bu da değil.
Onlara kananlar veya kanacaklar varsa buyursun kansınlar.
* * *
Leyla Zana’nın Başbakanla görüşmesini aktaracağı basın toplantısının yayınlanmasını beklerken tesadüfen gördüğüm bu diziden hemen sonra Zana neredeyse tüm televizyonlarda canlı yayınlanan basın açıklamasını yaptı.
Zana’nın Başbakana aktardığı talepler aslında uzun zamandır Kürt siyaset erklerinin, özellikle de BDP çevresinin dillendirdiği talepler. Ama esasen bu taleplerden öte, Zana’nın “Sorunu çözeceğine inanıyorum,” dediği Başbakanın bu girişime nasıl yaklaşacağı, merak ediliyordu. Elbet, BDP, DTK ve PKK’nin de Zana’nın girişimine dönük tepkisi merak ediliyordu.
Hem Başbakanın, hem de BDP, DTK ve PKK’nin merak edilen tepkileri çok gecikmedi.
Başbakan, Kayseri il kongresinde uzun bir konuşma yaptı. Konuşmanın ana teması daha öncekilerden zerre farklı değildi. Yine klasik milliyetçi söylemini, PKK’nin Zerdüşt olması ile süsleyip “din ve terör” olguları üzerinden BDP ve PKK’yi vurmaya devam etti.
PKK’den de Duran Kalkan, ANF’ye verdiği uzun röportaj ile Zana’nın girişimini değerlendirdi. Duran Kalkan da, AKP’nin son on yıldaki politikalarından yola çıkarak Erdoğan’a inandığını belirten Zana’yı vurdu.
Kürt siyasetinin BDP ve DTK’de temsilini bulan legal cephesi ise Zana’nın taleplerini sahiplenmekle birlikte girişimini kendi başına yürütmesini eleştirdi.
Görünen o bu tartışma daha sürecek.
Zana’nın girişimi toplumun sağduyusuna hitap eden önemli bir girişim olsa da bunu kendi duygu, düşünce ve aklıyla mı yaptığı, yoksa bir yerlerden destek veya icazet alarak yürütüp yürütmediği de kuşkusuz konuşulacak.
Bunların konuşulmasında ve tartışılmasında yarar var.
Ama artık şunu anlamakta da yarar var.
Kürt sorunu öyle çarpıtarak, din üzerinden vurmaya kalkarak, mahalle dedikodusu bile olamayacak söylemleri dizilere dönüştürerek, bu iğrenç yaklaşımları haberleştirerek, hele Kürtleri ve onların siyasi erklerini Zerdüştlük üzerinden vurmaya kalkarak çözülecek bir sorun değil.
Kürt sorunu, Abdullah Öcalan’dan Leyla Zana’ya, Mesud Barzani’den Celal Talabani’ye, Kemal Burkay’dan Şerafettin Elçi’ye, Ahmet Türk’ten Selahattin Demirtaş’a kadar Kürt siyasetinin önemli aktörlerinin hala “birlikte yaşama” iradesini savunduğu 20 milyonluk bir halkın özgürlük sorunudur.
Eğer bunu anlıyor isek o zaman Kürtlerin Zerdüştlük ile bağını da anlarız.
Eğer bunu anlıyor isek Kürtlerin arasına nifak sokarak, onları ayrıştırarak bu işin çözülmeyeceğini de anlarız.
Eğer bunu anlıyor isek Kürtlerin özgür olma isteğini de anlarız.