Sermaye, partiler, CHP ve alternatif

Dünyanın az çok gelişmiş bir ekonomiye, iyi kötü bir parlamento geleneğine, ortalama bir devlet tecrübesine sahip hiçbir ülkesinde, büyük sermaye tek bir alternatife bağlı kalmak istemez. Büyük sermayenin genellikle tercih ettiği sistem, onun çıkarlarını kendi programlarında farklı üsluplarla savunacak iki büyük partidir. Böylece yıpranan bir sermaye partisinin yerine bir diğeri “alternatif” olarak oturur ve benzer politikaları ufak tefek rötuşlarla devam ettirir. Bu partilerin her hangi birinin gerekli gücü arkasına toplayamaması durumunda “büyük koalisyon” adı verilen çözümler devreye girer ve genellikle sağ ve soldaki bu partiler birlikte bir hükümet oluşturur. Büyük sermayenin kriz dönemlerinde “teknokrat” hükümetler atadığını da biliyoruz. Darbe vb. çözümler ise daha geri ülkelerde tercih edilebiliyor.
Türkiye burjuvazisi AKP Hükümetleri döneminin başlangıcından bu yana parlamenter politika düzeyinde tek bir partiye mahkum olmuş durumdadır. 2002 seçimlerinde AKP’nin zaferle çıkması ve hükümeti kurması, politikada son derece etkin bir rol oynayan ordu üst kademelerini dolduran generallerin açıkça günlük politika yapmalarını da beraberinde getirdi. Bu politikanın tek gündemi “laikliğin korunması” oldu. CHP’de bu gerici politikanın peşine takıldı. Bu gerici politikanın sonuçları açıkça ortadadır: Generaller ve onların yedeğindeki CHP için rezilce bir yenilgi! Anahtar teslimi ev gibi, anahtar teslimi ülke politikası AKP’ye teslim edilmiştir. Bu sonuç büyük sermayenin “geleneksel kanadı” için de bir yenilgidir. Şimdilerde onun da yaralarını çeşitli yönlerden tımar etmekle meşgul olduğunu görüyoruz.
Bu yönlerden birisi de CHP’nin yeniden toparlanması ve parlamenter düzeydeki politika da yedek at olarak işlev görmeye başlamasıdır. Ancak büyük sermayenin şimdilik tek yapabildiği CHP’nin genel başkanlık sorununu çözmek olmuştur. İki yılda dört kongre yaşayan Kılıçdaroğlu’nun genel başkanlığı artık tescillenmiştir. Ancak bir bütün olarak partinin toparlanması ve burjuvaziye umut verecek tutarlı bir yönetime sahip olması halen sorunludur. Bu konuda CHP’nin ittihatçı, komitacı, darbeci gelenekleri ciddi ayak bağı olmaktadır ve bitip tükenmeyen hizip savaşları bu partiyi yıpratmaktadır. Son kongredeki tablo ortadadır. Delegelerin hemen hemen yarısı yönetime adaydır! Buradan “CHP içindeki demokrasinin canlılığı” sonucunu çıkarmak sadece züğürt tesellisidir. Kuşkusuz CHP artık yeniden “dizayn edilme” yoluna girmiştir ve bu sorunlarda süreç içinde çözülecektir.
Ancak bu sorunların çözümü, CHP’yi büyük sermaye için gerektiğinde at değiştirebileceği alternatif bir parti durumuna getirebilecekken, halk için alternatif sunan bir parti haline getirmeyecektir. Bunun nedeni ise son derece açıktır: CHP büyük sermayenin çıkarlarını savunan bir partidir ve yeni dönemde bu çıkarları sol bir cila ile parlatarak sunması, sadece halkı kandırma çabasının gerici bir ürünü olacaktır. CHP kendisinin göstermediği ve gösteremeyeceği bir tutumu aydınlardan, ilericilerden ve açıkça ifade edilmese de bir başka biçimde ordudan beklemektedir. Aydınlar, ilericiler, işçi ve emekçilerin mücadeleci kesimleri yıllardır büyük bedeller pahasına zaten bir mücadele yürütüyorlar. Ordu üst kademesi ise ABD’nin hamiliği altında AKP ile halvet olmuştur. Onların açıkça gerici bir alternatif olması ise sadece ciddi politik krizlerde olanaklı olabilir.
Demokrasi ve özgürlükler için geniş işçi ve emekçi halk kitlelerini, Türkleri ve Kürtleri, ezilen ulus ve mezhepleri birleştirmeye çalışan güçlü bir alternatif örülmeye çalışılmaktadır. Bu alternatifin önemli özelliklerinden birisi kendisini sadece parlamenter mücadele ile sınırlamaması, fabrikaları, işyerlerini, sokakları ve meydanları canlı bir muhalefet hareketinin nabzının attığı alanlara çevirmeye çalışmasıdır. HDK’nin çabalarında kendisini ifade eden bu anlayış kendisini daha somut örgüt biçimleri içinde ifade edebileceği bir rotaya girmiş bulunuyor. Büyük sermayenin AKP ve CHP alternatiflerine karşı halkın HDK’de somutlaşan birleşik bir hareketi var ve hiç kuşkusuz bu hareket her geçen gün biraz daha fazla serpilip gelişecektir.