Sosyal medya halleri

Bilgisayarla haşır neşir oluşum eskiye dayanır. 23 yıl önce ilk kullandığım bilgisayar, epeyce masraflı olsa da daktilodan daha işlevli bir aygıttı. Yazıları, haberleri yazar, çıkışını alır, gazeteye fakslardık.
Faks yerine modemi kullanmaya başladığımda, bilgisayarla tanışıklığım 8 yılı bulmuştu. Karşılıklı modemlerle sadece iki bilgisayar arasında bağlantı kurup yazı ve resim alışverişi yapabiliyorduk. Bizi faksla gelen yazıyı yeniden yazmak zorunda olmaktan kurtarsa da tam bir eziyetti.
Bağlantı kurulur, dakikalar geçer, bir türlü alış veriş sağlanmazdı. Karşı telefona bağlı bilgisayara ulaşmak için bazen onlarca kez arama yapardık.
Gazeteciliğimizin teknoloji ile buluşmaya başladığı bu yıllarda bile haberi nerede izlersek izleyelim, yine de gelişmeleri merkeze ulaştırmada ciddi sıkıntılarımız vardı. Aciliyetine göre ya bir telefona ulaşıp yazdırmak ya da büroda yazıya döktükten sonra merkeze göndermek zorundaydık.
FM kanallı araç telefonları çıktığında, gelişmeleri daha haberin içindeyken bu mobil telefonlardan yazdırmak, ne kadar da ileri bir teknolojiydi bizim için.
Cep telefonları ise tam bir teknolojik devrimdi. Paralı gazetelerin telsizli muhabirlerine özenir, telsizimiz olmadı diye hayıflanırken, bir adım ötesine uçmuş cep telefonuna kavuşmuştuk.
O dönemler interneti, hele sosyal medyanın günlük yaşamlarımıza bu kadar ani müdahalesini tasavvur bile edemiyorduk.
Handikabımız sadece haberi/yazıyı gazeteye ulaştırmak değildi.
Çalıştığımız gazeteler bazı yerlerdeki okurun eline 3-5 gün sonra geçerdi.
Televizyonların tek düze yayın yaptığı, “Anadolu’dan Görünüm”lerle insan beyinlerinin esir alınmaya çalışıldığı yıllarda, muhalif medyanın haberlerini/yorumlarını günlerce, hatta haftalarca geriden izlemek zorunda kalan okurlarımız vardı.
Ama şimdi o günlerdeki gibi mi?
Gelecekte ne olur şimdiden kestiremiyorum.
Belki de vücuda ya da beyne yerleştirilen bir çiple her insan bir bilgisayara dönüşebilir. Binlerce, eğer Mars’ta yaşam kurulursa belki milyonlarca kilometre ötedeki insanlarla, “telepatik” ilişkiler de kurulabilir.
Daha da ötesi her beyin binlerce terabaytlık bir “google amca”ya dönüşebilir.
Tüm bunlar geleceğin kurguları ama günümüzün gerçeğe dönen kurgusu yaşamlarımızı belirlemeye başladı bile.
Sosyal medya nedeniyle kimse artık gelişmeleri izlemek için ertesi günü beklemek ya da televizyonun karşısına dikilmek zorunda değil.
Sosyal medya, henüz daha işin başında iken yazılı basının işlevini kökten değiştirdi. Dijital sanayideki teknolojik gelişmeler nasıl ki basılı yayıncılık ve reklamcılık alanında kara düzen matbaaların işlevini en asgariye indirdi ise önümüzdeki yıllarda yazılı basının da internet yayıncılığı karşısında direnemeyeceğini, hatta yazılı basının yok olarak yerini internet medyasına bırakacağını şimdiden söylemek mümkün.
Peki hal böyleyken internet yayıncılığının önemli bir alanı olan sosyal medyanın tüm yönleriyle sorunsuz olduğunu söyleyebilir miyiz?
Başbakan gazetelerin haberleriyle, köşe yazarlarıyla ilgilene dursun; bunları tek tek defterine not ederek gereğinin yapılacağını söylesin...
Belirgin sorunları olsa bile artık Başbakan’ın etki alanındaki medyadan çok daha etkin bir “medya” var: Sosyal medya...
Diğer bir deyimle Facebook ve Twitter...
Bu medyanın özellikle Türkiye gibi ülkeler açısından sorunlu olduğu su götürmez...
Düşünün ki bu ülkede Twitter’in hashtagları yani günün en çok yazılan sözcükleri arasında “En iyi Kürt ölü Kürttür” sözcükleri ilk sırayı alabiliyor.
9 milyon kullanıcısı olan Twitter’de, onbinlerce, belki de yüzbinlerce insan “En iyi Kürt ölü Kürttür” diyebilecek kadar insanlıklarından uzaklaşabiliyorlar.
Facebook’taki ırkçı faşist grupların da Twitter’den aşağı kalır yanı yok. Hatta onu bile aşan bir çizgide.
Bilgisayarın başına geçenlerin önemli bir bölümü, belki de kafede sevgilisiyle birasını yudumlarken ya da evinde çocuklarıyla gülen-eğlenen halim selim bir ana veya baba iken hemen de bir “klavye bereli”ye dönüşebiliyor.
Sosyal medyada Kürtler arasında daha çok öne çıkan durum ise tahammülsüzlük...
Biz Kürtler olduk olalı başkalarıyla uğraşmak yerine kendimizle uğraşmayı severiz...
Kürtlerin adeta genlerine işleyen bu özellik, dünyaya soldan bakanlar açısından da pek farklı değil.
Herhalde bu nedenle olacak ki biz Kürtleri, tabi bu arada dünyaya soldan bakanları mücadele alanında bir araya getirecek en “olgun” durum bile sosyal medyada birbirimize laf yetiştirdiğimiz ortamlara dönüşebiliyor.
Ama tüm bunlar, sosyal medyanın teknolojik bir ilerleme olmaktan öte bir işlevi olduğu gerçeğini de değiştirmez.
İletişimin vardığı nokta, iletişimle gelişen sosyal medya her şeye rağmen günümüzün en gelişkin “mücadele aracıdır”.
Çünkü sosyal medya, bazen yalanın esiri olsa bile çoğunlukla yalanın pabucunu dama atmayı, çok iyi beceriyor.
Bu nedenledir ki herkes Malatya Sürgü’yü, Şemdinli’yi, Çukurca’yı, Hüseyin Aygün’ün alıkonulmasını ve daha birçok gelişmeyi sosyal medyadan takip etti, bildiklerini, gördüklerini buradan paylaştı...
Bu nedenledir ki “büyük medya” Facebook’taki, Twitter’deki paylaşımlardan, bilgilerden yola çıkarak haberlerini yaptı, kendi internet sitelerinde yayınladı...
Uzun sözün kısası Başbakan’ın işi zor...
Birkaç köşe yazarını not ederken defterin sayfaları yetebilir.
Ama milyonlarca sosyal medya yazarını, muhabirini, sunucusunu, yapımcısını ve programcısını nasıl ve nereye not edecek bilemiyorum.
Allah yardımcısı olsun...