Hükümet ve büyük patronlar

Peki siz ekonomi yönetimini nasıl buluyorsunuz?​” “Türkiye’nin en iyi yönetilen işi diye düşünüyorum. Herkes işinin başında, Türkiye’nin gerçeklerine çok hakimler diye düşünüyorum.” Şelale Kadak’ın sorusuna böyle yanıt veren kişi, büyük patronlarımızdan, geçmişte TÜSİAD başkanlığı da yapmış olan Cem Boyner. Boyner’in eşi ise şu anda TÜSİAD başkanı. Zaman zaman Hükümetle polemiğe girişse de Ümit hanımın eşi Cem’in yanıtına her halde bir itirazı olmayacaktır.
Büyük patronlar bu hükümet döneminde karlarını katlayarak artırdılar ve epeyce büyüdüler. Laiklik ve darbe tartışmaları kamuoyunu meşgul ederken onlar tatlı karları cebe indirmeye devam ettiler. Nasıl olsa kimsenin dikkati onların üzerinde değildi. Ama Gölcük Tersanesi işçileri, ekonomideki bu durumun işçilerin dikkatinden kaçmadığını herkese gösterdiler. Donanma Komutanlığı’nda çalışan işçiler “vergi de adalet” talebi ile yürüdüler ve iki gün sürecek bir imza kampanyası başlattılar.
Gazetemizde konuyla ilgili haberde şunlar yer aldı: “Harb-İş Kocaeli Şube Başkanı Turhan Yıldız, 2013 bütçe kanunu görüşmeleri başlamadan önce iktidara ve tüm siyasi partilere seslendiklerini söyledi. Krizden en çok işçilerin etkilendiğini hatırlatan Turhan, ‘İşçilerin önemli sorunlarından biri hiç kuşkusuz adaletsiz vergi sistemidir. Doğrudan alınan vergilerin yüksekliği yanında dolaylı vergilerle çalışanlar ikinci kez adaletsizlikle karşılaşmakta ve mağdur olmaktadır. Çok kazanandan çok vergi alınması ne yazık ki ülkemizde uygulanmamakta, sermayeden alınan vergiler düşürülürken işçilerin vergi yükü devam etmektedir...Enflasyona bağlı olarak yapılan ücret artışlarının daha işçilerin cebine girmeden vergi olarak geri alınmaktadır....Ülkemizde vergi sorunu tartışılırken vergi adaletinden bahsedilmiyor. Aslında vergi yükünün toplumda adil bir şekilde dağıtılması verginin doğuşu kadar eski bir prensiptir...’ Türk-İş yönetimine de seslenen Yıldız, “Ankara’dan her şey güzel görünebilir ama meydanlar farklı düşünüyor. Vergiler artırılıyor susuyorsunuz, elektriğe, doğal gaza zam yapılıyor susuyorsunuz. Daha ne kadar susacaksınız” diyor.
Açıkçası işçiler doğrudan politik bir eylemde bulunuyorlar ve “yüksek politikanın” konusu olarak kabul edilen vergi sorununa doğrudan müdahale etmek istiyorlar. İşçiler haksız mı? Gerçekler 1980’li yıllarda Türkiye’nin toplam vergi gelirinin yüzde 30’nun dolaylı vergiden elde edildiğini, bu oranın günümüzde yüzde 67’ye ulaştığını açıkça ortaya koyuyor. Yine 1980’li yıllarda dolaysız vergilerin toplam vergi geliri içerisindeki payı yüzde 63 iken şimdilerde bu oran yüzde 33 seviyesine düşmüş durumdadır.
Hükümetin 2013 yılı programında yer alan hedeflere göre, durum daha da kötüleşecektir. Bu yıl dolaylı vergilerden 190.9 milyar lira, dolaysız vergilerden ise 85.5 milyar lira bekleniyor. Programa göre gelecek yıl dolaylı vergide yüzde 17 artış olması ve bu verginin 223.4 milyar liraya ulaşması öngörülmektedir. Dolaysız vergideki artış ise yüzde 7.6’da kalacak ve bu vergi 92 milyar lira olacak. Yani işçinin emekçinin günlük tüketim maddelerinden alınan dolaylı vergiler artmaya devam edecektir. Bu durumda büyük patronlar memnun olmasın da kim memnun olsun?
Vergi sistemindeki adaletsizlik, büyük sermaye egemenliğinin ortaya çıkardığı örneklerden sadece birisidir. Büyük patronlar vergi vermemekle kalmıyor, büyük teşvikleri de cebe indiriyorlar. Ülke ucuz işçi cenneti olmakla öne çıkarılıyor ve uluslararası büyük sermayeye de böyle pazarlanıyor. Doğrusu bizim dini bütün hükümetimiz vahşi kapitalizmden yana olduğunu çok iyi gösterdi. Ama paraya bu kadar önem veren bir hükümetin ve patronların dini imanı olmadığını da işçi ve emekçilerin iyi görmesi gerekiyor.