Farkımız, gerekeni yapmaktır!

Uyduları Göktürk-2, Tankları Altay.  Ad verici, gündem belirlemezse başbakanlık yapamayacağını söyleyen kişidir. İsimler şovenizm kokmaktadır. Ortadoğu Teknik Üniversitesi(ODTÜ), tüm baskılara karşın “bilim yuvası olma” ve demokratik bir mevzide durma çabasındadır. Recep Tayyip Erdoğan, açık ki bir cephe komutanıdır. “Tek kişi”de tüm yönetim aygıtının yetkilerini toplamış durumdadır. Yasal kılıfı henüz hazır olmasa da, durum böyledir. ODTÜ’deki resim; hem öğrencilere ve hocalarına karşı kıyamcı saldırıda hem de Çiçek bir yanda, Özel diğer yanda, cepheyi yönetip, kendi memurları olan rektörleri harekete geçirmesiyle somuttur. İçeride ve dışarıda “yeni sultan”, “tiran”, “halife padişah”a özenen biri olarak tanımlanan Erdoğan, “yargıya da söyledik gereğini yapacaklar” dediğinde, harekete geçen “İman savaşçıları”nın haddi hesabını tutmak dahi zordur. Yeni türden şeriat rektörleri ODTÜ’nün yürekli yöneticilerine karşı cihada kalkmışlardır. Fethullah- Erdoğan polis ordusu, muhaliflere nefes aldırmamayı sürdürüyor. Direktifi veren gizli değildir.

Bilim, seçilmiş diktatörün kılıç darbeleriyle karşı karşıyadır. Tiran’ın emridir; Hocalar istifa etsin! Mevziler korunacak mı, teslim mi edilecek; sorun budur. Saldırılan, susturulmak istenen iktidar partisi ve hükümetine karşı, hak ve özgürlük istemindeki herkestir. İşçi ve Kürt, Alevi ve demokrat-ilerici aydın, mücadeleci sendikacı ve aç kalmamak isteyen herkes, tiranlığın düşmanı sayılmaktadır. Kurultaylar düzenleyip sorunlarını tartışan, siyasal demokrasi ve sendikal örgütlenme için çaba gösteren ileri işçiler, gençlerin, öğretmenlerin, hukukçuların, sağlıkçıların susturuldukları bir ülkede, hiçbir haklarının söz konusu olamayacağını anlamak için, 12 Eylül cuntalarının şart olmadığını görmek durumundadırlar.  Unutmamak gerekir ki, Hitler ve Mussolini de seçimle iş başına gelmişlerdi. Dünyayı kana buladılar. 52 milyon insanın ölmesine, ülkelerin yıkımına, düşmanlaşmanın yayılmasına yol açtılar.

Şimdi büyük ve tehdit edici, yıkıcı bir savaş olasılığının yeniden gündemleştiği bir zamandayız. En çok gündemleştiği ülkenin insanlarıyız. Topraklarımız, ABD’nin savaş komisyoncusu, ve yeni topraklar için yanıp-tutuşan yöneticiler tarafından NATO savaş karargahına ve nükleer cephaneliğe dönüştürülmüş durumda. Başlıca sorumlusu, Suriye yönetimini yıkmayı politik stratejisinde başarının koşulu haline getiren bir başbakan ve hükümetidir. Roboski ile ODTÜ çok yabancı, çok uzak değillerdir. Aralarında bağ kurmak zor olmasa gerek. Kürtlerin özgürlüğüyle, işçi ve tüm emekçilerin sosyal, siyasal ve iktisadi hak savaşıyla demokratik, bilimsel, halk yararına ve herkesçe ulaşılabilir bir eğitim sisteminin sağlanabilmesi için mücadelenin gücü ve direnci, birbiriyle kurulmuş bağındadır. Tiranı durduracak olan, sermayenin Erdoğan diktatörlüğünün pervasız saldırılarına set çekecek olan odur. Sorun gerekenin ne olduğunu tespit etmek de değildir.

Yapılacağı tespit, evet gereklidir. Ama bu, “gerekirse yaparız!” geçiştirmesine alet edilemez. Bizim farkımız, gereken her ne ise, onu yapmaktır, öyle olmalıdır. Sorun, dünyayı değiştirmek ise eğer, ki öyledir, değiştirici eylemin, devrimci pratiğin sorumluluğu, baskı ve saldırının hedefindeki herkesindir. (Okurlara sağlıklı, daha az acı çekecekleri, polisiye terörist diktanın saldırılarına hedef olmayacakları yeni yıl dileğiyle.)