Tarih

Tarih; insanlığın elindeki en önemli yol gösterici. Bilimsel buluşlarla desteklenmiş büyük değişimleri saymazsak, uygarlık kendi etrafında dönerek yavaş adımlarla ilerliyor. Çok değişkenli yaşam denkleminde, çözüm aramak, bulmak akıl işi. Akıl, doğru bir bilgilenmeyle çeşitlenmezse, akıllı insan okuduğundan, gördüğünden dersler çıkartma erdemini, menfaat üretme çirkinliğinden üstün tutmazsa olduğu yerde dönüp durur. Akıl, hırsı yenerse dönerken oluşan çemberler daralır, ileri gidiş hızlanır.
Tarihin, tarih olması için ileri giden sonsuz zamanda bir yer kaplaması gerekir.
İşte yıl 1990. Yer Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti. Büyük önder Josip Broz Tito’nun ölümü ile değişen yönetim tarzı. Sırbistan’ın sertlik yanlısı başkanı Slobodan Miloşeviç’in bütün Yugoslavya’ya Sırp öncelikli merkeziyetçi bir yapı dayatması ve gelecekleri için endişeye düşen cumhuriyetlerin bağımsızlık talepleri. İkinci dünya savaşından sonra birlikte yaşamış, tarihin her döneminde hırpalanmış, işgal edilmiş Yugoslav halklarının, batının, zengini fakirden ayırma politikalarının ve entrikalarının da yardımıyla kendi sınırlarına kapanma isteği.
Önce Slovenya. Anayasasında “Ülkenin kendi kaderini yalnızca Slovenya Yasama Meclisi Belirler”’ değişikliği. Bu değişiklik ile Sırbistan’da gösteriler. Sırp milliyetçilerinin “Öl de ölelim” sloganları. Slovenya’ya ticari boykot. Ve bağımsız Slovenya. .
Batı tarafından Yugoslavya Halk Ordusu’nun zayıflatılması. Slav birliğini yıkmak için böl ve paylaş politikasının kullanılarak birbirine yakın dilleri konuşan Slav halklarının birbirlerine karşı kışkırtılması. Yugoslavya’nın birincil sahibi oldukları, diğer halkların buna uyması gerektiği ruh hali ile Bosna’ya, Hırvatistan’a saldıran Sırp güçler. Aslında batı ile son milliyetçi sosyalistlerin milliyetçilik bataklığında güç gösterisi. Sınırsız para ve silah ile desteklenenler ve “Vur de vuralım” diye bağıran Sırp gençler.
Sonunda Kosova’ya kadar dayanan dağılma.
“Bütün ülkelerin işçileri birleşin” sloganı ile sosyalizmin birleştiriciliği, paylaşımcılığı, eşitçiliği içerisinde yıllarca barış ve kardeşlik içinde yaşamış insanlardan, yokluk ve iflasın eşiğine gelmiş AB üyesi veya adayı eski Yugoslav Cumhuriyetleri.
Ve artık susan, “Vur de, vuralım” diye bağıran her cumhuriyetin milliyetçileri.