Gezi'yi kuşatan siyaset ve medya söylemi

Milliyet gazetesinin dünkü manşeti inanılmazdı: “Parkta siyaset istemiyoruz” Milliyet yazarları Gezi’deymiş ve böyle bir kanıya ulaşmışlar. Birinci sayfadan spot olarak görüşleri verilenler içinde, aslında egemen medya söylemiyle kıyaslandığında farklı duruşları olanlar da var. Can Dündar, Mehveş Evin, Mirgün Cabas, Zeynep Miraç’ın birinci sayfadan verilen görüşleri, örgütsüz politikayı göklere çıkarıyor. Parktan yükselen ses, “Örgütlü değiliz”miş, “BDP, ÖSP, TÖGP, SYKP, EMEP, ÖDP ve diğerleri, gençlerin açtığı meydanda bayraklarını sallıyorlar. Gördükleri ilgi ise sıfır. Çünkü gençler her türlü politik nutka kulaklarını tıkıyorlar”mış.
Bu nasıl bir örgüt düşmanlığıdır? 12 Eylülden beri bu ülkede yapılan bu değil mi? Milliyet’e herhalde en güzel yanıtı bu manşetin çıktığı gün, Gezi Parkı’nı TOMA’larla kuşatan siyaset verdi. Apolitik mi onlar? Taksim’de günlerdir süren direnişte Milliyet’in manşetinden hedefine koyduğu o örgütlerin mensuplarının hiç mi payı bulunmuyor?
Hrant Dink’in cenazesinde yüz binlerce kişi pankart taşımadan yürüdü. Ortak bir dil tutturmak adına bunun anlamlı bir tablo oluşturduğunu söyleyebiliriz. Ortak bir karar dahilinde böyle davranılmış olan birçok başka etkinlik de sayılabilir. Ancak Gezi Parkı’ndaki direnişte ve ardından ülkenin dört bir yanına yayılan hükümet protestoları açısından “Örgüt flamaları taşınmayacak” ya da “Örgütler gitsin, sadece taraftarlar gelsin” diye bir karar alınmamıştır.
Örgütlü politik refleksi itibarsızlaştıran bu yaklaşımı sergileyen yazarlar, onların okurları arasında yer alan örgütlü okurlara ne öneriyorlar? Siz banalsiniz, bizi daha renkli ve mümkünse örgüt disiplini ile kendilerini daraltmamış olanlar mı okusun diyorlar?
Eğer, söylenen “Taksim Gezi Parkı’ndaki eylemin meşruiyetini geniş kitleler nezdinde sorgulatacak tutum ve eğilimler gösterilmemeli” olsa, bu anlamlı ve gözetilmesi gereken bir kaygıdır. Ama Milliyet’in manşeti böyle bir noktanın çok ötesindedir.
Taksim’e müdahalenin gerçekleştiği dünün en sorunlu manşetlerinden biri de Aydınlık gazetesine aitti. Gazetenin “Taksim Türkiyedir, Apo ile bölemezsiniz” başlığını taşıyan manşetinin spotunda da şöyle deniliyor: “Hükümet istifa sloganıyla ayağa kalkan halkı, polis şiddeti ve tehditle sindiremeyen Erdoğan ‘Apo posteri’ ile alanları bölmeye çalışıyor. Gazete Gezi’deki bazı kişilerden aldığını iddia ettiği görüşlerle, oradaki BDP’lileri hedefe koyan bir bölücülüğe imza atmış!
Bu yazı yazılırken şu anda NTV canlı yayınında alandan bildiren muhabir, “Polis sabah saatlerinde Taksim’de bir çalışma başlattı” diyor. İstanbul Valisi Hüseyin Avni Mutlu da, sabahın erken saatlerinde twitter hesabında benzer bir ifade kullanmıştı: “Artık bu görüntülere bir son vermek gerektiğini düşünüyoruz. Bu nedenle bu sabah saat 08’den itibaren bir çalışmamız olacak.” Bu “çalışma” konusunda medya ile İstanbul Valisi Mutlu’nun söylem birliği, insanın aklına medyanın iktidarla ağız birliği ederek “Hayata dönüş operasyonu” dediği cezaevleri operasyonlarında çok sayıda tutuklunun yaşamını yitirdiği görüntüleri getiriyor.
Taksim’e müdahalenin gerçekleştiği dün, “Parkta siyaset istemiyoruz” manşeti ile çıkan Milliyet, cezaevlerine yönelik olarak gerçekleştirilen o kanlı operasyon için de,  “Sahte oruç, kanlı iftar” manşeti ile çıkmıştı.
Bu gazeteciliğin “fikri takip” ilkesinin kötüye kullanımı, dahası en pespaye kullanım hali değilse nedir?