'Yerli ve milli milletvekili' meselesi (1)

Kirvem,
 Senin de bildiğin üzere bir zamanlar, yani bin dokuz yüz kırklı yılların ortalarından itibaren özellikle ilkokullarda hararetle kutlanan “Yerli Malı Haftası” adlı bir etkinlik vardı; bu etkinliğin amacı, “Yerli malı yurdun malı, her Türk onu kullanmalı” sloganıyla genç dimağlara “Her Türk”ün, “gavur malları” yerine, mutlaka “Türk malı” olan ürünleri kullanmaları bu yolla pompalanıp özendirilirdi.
İkinci Cihan Harbi’nin henüz yeni yeni sona erdiği o yıllarda memleket sathında başta ekmek, yanı sıra daha bir sürü günlük ihtiyaç maddelerinin “karne”lerle dağıtıldığı o yoksulluk içinde ülke vatandaşlarının neredeyse hemen hepsi kıt kanaat geçinip bir bakıma yaşam kavgası verirken, diğer yandan elma, armut, ayva, patlıcan, patates, soğan, sarımsak, çalı fasulyesi, çalı süpürgesi, gibi kimi “yerli” malların dışındaki mesela iğne, çengelli iğne, toplu iğne, lamba, lamba şişesi, gaz, gaz ocağı, gaz yağı, bezin yanı sıra, keza tıpkı kara tren katarları gibi birbirinin ardı sıra uzayıp giden irili ufaklı bilumum ihtiyaç mallarının yokluğu zaten açık seçik ortadayken, üstelik bütün bu sıkıntılardan kurtulmak için evvelemirde el birliğiyle bu yoksulluğun üstesinden gelebilmek için öncelikle her alanda çalışıp ter dökmemizin zaruri olduğunu sanki unutup, bunun yerine işin kolayına kaçıp “yerli malı” şiirlerle daha yolun başında kendimizi, en kötüsü de gençlerimizi nasıl uyutup nasıl mı avuttuk?
“Her malın en iyisi, kumaşların her cinsi,
Yurdunuzda yetişir meyvenin birincisi.
Yerli mal alacağız, yerli mal satacağız
Paramız çoğalacak, hep zengin olacağız.
Yurdumuzun her yanı bacalarla süslüdür,
Yerli malı kullanmak her Türk’ün ülküsüdür.
Artık vatanımıza yabancı mal giremez,
Temiz kazancımıza hiç kimse el süremez.”
Kirvem, daha okula başlar başlamaz, daha minik süt dişlerimizi yedinci yaşımızda henüz dökmek üzereyken, her “Yerli Malı Haftası”nda koro halinde bu ve buna benzer şiirlerle körpecik beyinlerimizi hani deyim yerindeyse yıkayıp yağlayp, dolayısıyla bizlere “aşı”lamaya çalışan hepsi de birbirinden değerli olan “örtmen”lerimizin bu “milli” gayreti, ne denli başarılı oldu, bunun inceden inceye muhasebesini yapmak benim haddim değil ama, diğer taraftan illa da “gavur”luk etmem gerekirse, diyeceğim o ki; bir zamanlar “yerli malı” şiirleriyle yola çıkıp daha sonraki yıllarda adını, “Tutum Yatırım Ve Türk Malları Haftası” diyerek değiştirdiğimiz bu haftanın ülkemize faydası olsa olsa sadece “Yerli malı keçiboynuzu” kıvamındaydı!
Yani?
Yani işin yoksa bir gıdım bal için ha babam de babam çiğne çiğne dur!
Nitekim “Yerli malı milli siyaset”imiz sayesinde memleketin gidişatı ortada! Aynı şekilde çevre komşularımızın hemen hemen tümüyle “nanemolla” olduğumuz şu günlerde, bir zamanların Moskof gavurları Suriye’de cirit atıp direkt ya da dolaylı yoldan Esad denen “diktatör”i kollayıp koruduğu için bu “ayı”lara güya hadlerini bildirmeye soyunurken, öte yandan ülkemizdeki kimi sorunları, daha da doğrusu içinden çıkılmaz “mesele”lerimizi hesapça kökünden çözmek için gözlerimizi önümüzdeki kasım ayında yapılacak seçime dikip bundan medet umarken, buna cumhurumuzun “reis”inin bula bula bulduğu dahiyane formül ne mi?
“Yerli ve milli beş yüz elli milletvekili...”
Hadi hayırlısı deyip gerisini haftaya konuşalım Kirvem!