Sokaklar silah kokarsa

Safranbolu yüz binlerce insanın beğenisini toplayan küçük bir kent. Safranbolu’nun geçmişi çok eskilere uzanıyor. Kent yüzyıllar boyunca bir yerleşim yeri olma özelliğini korumuş.

Safranbolu küçük ve güzel evlerle bezeli olduğu için büyük beğeni toplayan bir yerleşim yeri. UNESCO tarafından Dünya Kültür Mirası kapsamına alınması ise kentin kültürel değerinden kaynaklanıyor. Kent merkezinde 1000 kadar tarihi eser bulunuyor. Bunlar içerisinde çok sayıda ev, konak, çeşme, hamam, cami ve türbe var. Tarihi eserler listesinde hanlar, bir saat kulesi, bir güneş saati de bulunuyor. Safranbolu gerçekten görmeye değer bir kent. 

Büyük beğeni toplayan, Dünya Kültür Mirası kapsamındaki bir kentin belediye başkanı olmak kolay bir iş olmasa gerektir. Belediye başkanının her şeyden önce kenti koruması ve var olan güzelliğine gölge düşürmemesi gerekir.

Gerekir ama geçen hafta içerisinde medyada yer alan haberlere göre Safranbolu Belediyesi yönetimi tam tersi yönde adımlar atmaya karar vermiş. Önce bir köy belediye sınırlarına alınmış; ardından belediye sınırları içerisine alınan iki mahalledeki cadde ve sokakların adları değiştirilmiş.

Cadde ve sokaklara verilen yeni adların listesi akıl alır gibi değil. Dünya Kültür Mirası kapsamındaki bir kentin cadde ve sokaklarına savaş araçlarının adları verilmeye başlanmış. Safranbolu’ya gelen ziyaretçiler artık tank adı taşıyan bir sokağa sapacak, helikopter adı taşıyan bir başka sokakta yürüyecek, roket adı taşıyan bir sokaktan geçip insansız hava aracı adını taşıyan bir sokağa doğru ilerleyecekler. Safranbolu’ya gelenler artık tarih kokan sokaklar yerine militarizm ile bezenmiş sokaklarlaz karşı karşıya kalacaklar. Safranbolu’ya gelenler tarihi solumak yerine, savaşı soluyacaklar.

Bütün bunlar bir şaka değil. Belediye Meclisinin aldığı karara göre, Yıldız Caddesi artık yok; yerine Zeytin Dalı Caddesi konuldu. Cami Sokak bir çırpıda Atak Sokak oldu. Değirmen Sokak gitti, Cirit Sokak geldi. Kaya Sokak gitti, Altay Sokak geldi. Lale Sokak soldu, Bayraktar Sokak oldu. Vatan Sokak bile kurtulamadı; yerine Anka Sokak konuldu.

Cadde ve sokakların militarizm ile bezenmesinin Belediye Meclisinden değil, belediye başkanı görevine getirilen kayyımdan kaynaklandığı anlaşılıyor. Durum, “Gitti belediye başkanı, geldi kayyım!” diye özetleniyor.

Belediye çalışanlarından biri, “Sokak isimlerinin değiştirilerek yerine silah isimlerinin konulması çok barışçıl bir hareket değil,” demiş. Sonra eklemiş: “Ülkemizin daha çok barışçıl şekilde bütünleşmeye ihtiyacı var. O nedenle ben sokak isimlerinin de silah isimlerini çağrıştırmasını toplumsal psikoloji açısından doğru bulmuyorum.”

Bütün bunlar bir gerçek. Dünyanın kültür mirasının bir parçası olarak görülen Safranbolu’da artık tarih değil militarizm kokan sokaklar var. Safranbolu’ya tarihi solumak için gelenler, savaşı da soluyacaklar. Safranbolu’da olanlar savaş ve militarizmin dünyanın ortak kültür mirasını sürekli olarak tehdit ettiğini gösteren basit ama berbat bir örnek.